Czym jest test PAPP-A i dlaczego się go wykonuje?
Test PAPP-A, nazywany również testem podwójnym, to nieinwazyjne badanie prenatalne, wykonywane w pierwszym trymestrze ciąży. Jego celem jest oszacowanie ryzyka wystąpienia u płodu trisomii 21 (zespół Downa), trisomii 18 (zespół Edwardsa) oraz trisomii 13 (zespół Patau). Badanie to opiera się na analizie dwóch markerów we krwi matki: białka A osoczowego związanego z ciążą (PAPP-A) oraz wolnej podjednostki beta ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (free beta-hCG).
Kiedy należy wykonać test PAPP-A?
Optymalny czas na wykonanie testu PAPP-A to okres między 11. a 13. tygodniem i 6. dniem ciąży. Wykonanie badania poza tym przedziałem czasowym może wpłynąć na jego wiarygodność. Lekarz prowadzący ciążę poinformuje o konieczności wykonania badania i skieruje na odpowiednie badania diagnostyczne.
Jak przebiega badanie?
Test PAPP-A jest prostym badaniem, które nie wymaga specjalnego przygotowania. Polega na pobraniu próbki krwi od matki, podobnie jak w przypadku standardowych badań laboratoryjnych. Po pobraniu krwi próbka jest wysyłana do laboratorium, gdzie przeprowadzana jest analiza poziomu PAPP-A i free beta-hCG.
Interpretacja wyników testu PAPP-A
Interpretacja wyników testu PAPP-A odbywa się w połączeniu z innymi danymi, takimi jak wiek matki oraz pomiar przezierności karkowej (NT) płodu podczas badania ultrasonograficznego. Na podstawie tych danych obliczane jest indywidualne ryzyko wystąpienia wad chromosomalnych u płodu. Ważne jest, aby pamiętać, że test PAPP-A nie jest badaniem diagnostycznym, a jedynie przesiewowym. Oznacza to, że wynik pozytywny (wysokie ryzyko) nie potwierdza wady u płodu, a jedynie wskazuje na konieczność dalszej diagnostyki.
Co zrobić w przypadku wysokiego ryzyka?
Jeżeli wynik testu PAPP-A wskazuje na podwyższone ryzyko wad chromosomalnych, lekarz prowadzący ciążę zaproponuje wykonanie dalszych badań diagnostycznych, takich jak amniopunkcja lub biopsja kosmówki. Badania te są inwazyjne, ale pozwalają na postawienie ostatecznej diagnozy. Decyzja o wykonaniu badań inwazyjnych powinna być podjęta wspólnie przez rodziców i lekarza, po dokładnym omówieniu korzyści i ryzyka związanych z tymi procedurami.
Znaczenie PAPP-A w ocenie ryzyka
Poziom PAPP-A jest istotnym wskaźnikiem w ocenie ryzyka wystąpienia wad genetycznych. Niski poziom PAPP-A może być związany z wyższym ryzykiem wystąpienia zespołu Downa, zespołu Edwardsa, zespołu Patau, a także innych komplikacji ciążowych, takich jak przedwczesny poród czy niska masa urodzeniowa dziecka.
Inne zastosowania badania PAPP-A
Chociaż test PAPP-A jest najczęściej wykorzystywany w przesiewowej ocenie ryzyka wad chromosomalnych, badanie poziomu PAPP-A może być również przydatne w diagnostyce innych problemów związanych z ciążą, takich jak ocena ryzyka stanu przedrzucawkowego.
Dodaj komentarz